Albumine voorbereiding: wat het is, instructies voor gebruik en gebruik tijdens zwangerschap, compositie en foto

1. Samenstelling en vrijgaveformulier
2. Farmacologische werking
3. Indicaties voor gebruik
4. Contra
5. Dosering en administratie Albumine
6. Bijwerkingen
7. Geneesmiddelinteracties

Albumine - wat is het? Dit is een albumine-eiwitoplossing, die wordt geïsoleerd uit menselijk plasma en een heldere, viskeuze witte vloeistof is. Het wordt gebruikt voor intraveneuze toediening bij de behandeling van shockcondities. Albumine is bedoeld voor parenterale voeding en is een gedeeltelijke vervanging voor bloedplasma. Laten we de samenstelling, afgiftevorm van albumine, instructies voor het gebruik van dit medicijn nader bekijken.

Samenstelling en vrijgaveformulier

Het medicijn wordt gepresenteerd in de vorm van 5, 10 en 20% oplossing voor infusie , die wordt geproduceerd in glazen flessen of ampullen. Flessen met een oplossing moeten hermetisch worden afgesloten met rubberen stoppen. Zowel ampullen als flessen worden in kartonnen verpakkingen geplaatst en de ampulverpakking wordt aangevuld met een ampulmes.

De samenstelling van albumine is het belangrijkste actieve ingrediënt - humaan albumine-eiwit, dat wordt geïsoleerd uit bloedplasma. Bovendien wordt de samenstelling van het albumine aangevuld met hulpstoffen: natriumcaprylzuur, natriumchloride . water voor injectie .

Farmacologische werking

Het actieve ingrediënt helpt veel stoffen in het lichaam te transporteren. Noodzakelijke verbindingen, evenals toxines die onderhevig zijn aan gebruik, gaan een omkeerbare interactie aan met deze bloedproteïnen en worden vervolgens getransporteerd naar het orgaan waarin ze vervolgens worden verwerkt.

Albumine-eiwit is nodig om zo'n belangrijke indicator als oncotische bloeddruk te reguleren. Bovendien elimineert het het tekort aan plasma-albumine en leidt het tot een snelle toename van het volume circulerend bloed.

Indicaties voor gebruik

Het geneesmiddel Albumin indicaties voor gebruik heeft het volgende:

• leverziekte;
• nefrotisch syndroom bij nefritis;
• ernstige brandwonden, gepaard gaande met verdikking van het bloed en uitdroging;
• hypoproteïnemie en hypoalbuminemie;
• hypovolemische, hemorragische, operatieve, purulent-septische, toxische en traumatische shock;
• zwelling van de hersenen;
• therapeutische plasma-uitwisseling, hemodialyse;
• ascites;
• aandoeningen van het maagdarmkanaal;
• hemolytische ziekte en hyperbilirubinemie bij pasgeborenen.

Bovendien wordt dit medicijn voorgeschreven voor operaties die gepaard gaan met kunstmatige bloedcirculatie, tijdens hemodilutie vóór de operatie en de voorbereiding van autologe bloedcomponenten. Het is ongepast om het product te gebruiken bij chronische nefrose, omdat albumine geen tijd heeft om zijn effect op nierschade uit te oefenen, omdat de nieren het onmiddellijk elimineren.

Het medicijn humane albumine bij acute nefrose wordt vrij zelden gebruikt. Het gebruik van infusies als eiwitbron voor patiënten die lijden aan cirrose, pancreatitis en intestinale absorptie is niet gerechtvaardigd.

Contra

Humaan albumine kan niet worden ingenomen met de volgende ziekten:

Met voorzichtigheid moet het medicijn worden genomen bij de onderdrukking van de hartfunctie, omdat het waarschijnlijk is dat zich acuut hartfalen zal ontwikkelen. Zoals aangegeven in de instructies, verhoogt het de bloeddruk. Daarom opent na de infusie na verwondingen en operaties vaak het bloeden uit beschadigde vaten, die als gevolg van lage druk niet eerder bloedden,.

Het medicijn kan niet worden gebruikt als het troebel lijkt en bevroren is. Als de oplossing niet volledig is gebruikt, kan deze niet opnieuw worden gebruikt. Om mogelijke bacteriële besmetting te voorkomen, is het verboden om flesjes te gebruiken die zijn gebarsten, beschadigd of van tevoren zijn geopend.

Dosering en administratie Albumine

De oplossing voor infusie, namelijk de concentratie en dosering, selecteert de arts individueel. Het hangt af van het lichaamsgewicht, letsel, de ernst van de ziekte en het verlies van vocht en eiwitten.

Volgens de gebruiksaanwijzing moet het medicijn intraveneus worden toegediend . De aanbevolen enkele dosis voor een 5% -oplossing is 200 - 300 ml en de maximaal toegestane hoeveelheid is 500 - 800 ml.

Gewoonlijk schrijft de arts een oplossing van 10% van het medicijn voor. De gemiddelde dosis wordt berekend volgens de volgende formule: 1-2 ml / kg. Het middel wordt elke dag of om de dag intraveneus toegediend totdat een positief resultaat wordt bereikt. Twintig procent oplossing wordt in ernstige gevallen gebruikt. Het kan niet worden gebruikt voor oudere patiënten.

Het is belangrijk om de infusiesnelheid te regelen, omdat de snelle introductie ervan de functie van het cardiovasculaire systeem kan verstoren.

Tijdens de zwangerschap kan albumine alleen worden gebruikt volgens de strikte aanwijzingen van de arts , omdat er geen betrouwbare informatie is over hoe het medicijn de foetus beïnvloedt.

Bijwerkingen

Bij gebruik van het medicijn treden meestal geen bijwerkingen op.

Bij eerder gesensibiliseerde personen kunnen bijwerkingen zich manifesteren in de vorm van allergische reacties: kortademigheid, urticaria, koude rillingen, tachycardie, bloeddrukverlaging, koorts, pijn in de lumbale regio, anafylactische shock. Bovendien zijn mensen die risico lopen vatbaar voor complicaties en allergieën. Dit zijn patiënten waarvan in de geschiedenis is aangetoond dat ze geen intraveneuze infusies met vaccins, plasmavervangers, serums en geneesmiddelen verdragen.

Als er reacties of complicaties optreden, stop dan onmiddellijk met de infusie van de oplossing. De naald mag niet worden verwijderd en het is dringend noodzakelijk om cardiotonische antihistaminica, glucocorticoïden, vasopressorproducten te introduceren, als er noodzakelijke indicaties zijn.

Geneesmiddelinteracties

Gelijktijdig gebruik van fenylbutazon, barbiturama, penicilline, salicylaten en sulfonamide met humaan albumine vermindert de effectiviteit van deze laatste.

Albumen kan worden gecombineerd met rode bloedcelmassa, volbloed, koolhydraten en elektrolytoplossingen. Het medicijn mag niet worden gemengd met oplossingen van aminozuren, alcoholhoudende middelen en eiwithydrolysaten.

Aldus kan menselijk albumine , waarvan de foto in het artikel wordt gepresenteerd, in sommige gevallen iemands leven redden. Maar er moet aan worden herinnerd dat dit medicijn contra-indicaties en bijwerkingen heeft, bovendien is het erg duur. De tegenhangers kunnen dit probleem gedeeltelijk oplossen, omdat ze niet veel goedkoper zijn .

Geneesmiddelenalbumine