Gidiyorum ve düşünüyorum: “Neden kimse ona teslim olmayacak? Her şeyi görüyorlar! Nasılsın? Ve sana bu kadını anlatacağım

Bir dahaki sefere kuyrukta dururken veya metroya gidince etrafa bakın: Yakında kocaman göbeği olan bir kadın var mı? Sana şimdi ondan bahsedeceğim.

Bir dahaki sefere kuyrukta dururken veya metroya gidince etrafa bakın: Yakında kocaman göbeği olan bir kadın var mı? Sana şimdi ondan bahsedeceğim. Yüksek bir olasılıkla, şöyle hisseder:

Midesinde beş litrelik bir “Shishkin ormanı” şişesi gibi bir şey var ve bu şişe bağımsız bir yaşam sürüyor: aşağıdan acımasızca mesaneye ve pelvik kemiklere bastırıyor. Ve yukarıdan sevinçle onu kaburgalara vuruyor.

Bu arada, dün gece bu kadın toplam üç saat boyunca uyudu, çünkü “Shishkin Ormanı” gece yarısı içeriden düştü ve sonra her defasında dürtünün gücü ile yetersiz sonuç arasındaki eşitsizliğin şaşkınlığı karşısında şaşkına düşmek üzere beş kez ayağa kalktı.

Ayakta ve temiz havanın içine girme ihtimalinin daha fazla olduğunu hayal ediyor, çünkü nefes alabileceği hiçbir şey yok - yetişkin karnı ışığını neredeyse hiçbir yerde bırakmadı. Evet, ağzınızdan nefes almalısınız - bonus şeklinde, hamile kadınlarda vazomotor rinit denir. Burun her zaman daha kısadır.

Ama - işte bir paradoks - parfüm, sigara dumanı ve tazı gibi yenmeyen yiyecekler gibi kokuyor. Ve parfüm, tütün ve fast-food üretimi, depolanması ve kullanımıyla ilgili yasama yasağının hayalini kuruyor.

Ayakta duruyor ve midesi periyodik olarak sertleşiyor - buna “eğitim savaşları” ya da “Braxton-Hicks kasılmaları” deniyor ve zihinsel olarak ikisine de iyi bir sağlık diliyorum. Çünkü bu egzersizler sırasında gözlerinde kararmadan önce tuvalete gitmek istiyor. Doğru, uzun süre değil. Doğru, güçlü bir şekilde.

Braxton ve Hicks geçici olarak geri çekildiğinde, yemek borusu aniden mideden asitle doludur - burada, karmaşık hormonal nedenlerden ötürü, teoride bunu engellemesi amaçlanan yumuşatılmış valf. Çantasında dolaşıp, Maalox veya Renny'yi ararken, birdenbire bacaklarını sıktı.

Bu durumda, hiçbir tasarruf hapı sağlanmaz - buna katlanmak zorundasınız. Sırttaki dırdırcı bir ağrının yanı sıra - ağırlık merkezi değişti ve aynı zamanda yaşamla uyumsuz bir tür yayla bel kemeri.

Ayağa kalkıp şöyle düşünüyor: “Peki, neden, neden kimse geçmeme izin vermiyor? .. Hepsi her şeyi görüyorlar… Bu nasıl? ..” Ve gözlerinin yaşları geliyor.

Bunun aptal ve histerik olmadığı için değil - sadece mide ekşimesi ve burun akıntısı sağlayan hormonal dostları, ayrıca onu korkunç, iyi, sadece korkunç derecede hassas ve hassas kılıyor.

Ve psikolojik olarak, şu an annesini yetişkin, köklü bir kadından daha çok kaybetmiş genç bir çocuk gibi.

Etrafına bir bak, gör ve atla. Ya da yol ver. Ondan o kadar içten teşekkür alırsınız ki, karınızı ilerleyen birkaç doğumla geliştirirsiniz. Ya da şimdi sizden daha zayıf ve daha ağır olan bir kişiye yardım edin. Ve kısmen ona, yani son aylarda kısmen kaybedilen insanlığa olan inancına geri dönün.

Netlik için: Yukarıdakilerin hepsi ne kadar mutsuz olduğumdan ve sürüngenlerin etrafındaki her şeyden şikayet etmemek. Dahası, ne biri ne de diğeri doğrudur.

Bu görevin amacı, hiç bu kadar ilginç bir konumda bulunmayanların dünyasının görüşünü biraz genişletmektir.

Kaynağı